[+18] Jasnowłosego rodzeństwa cyfrowych przygód przypadki

- Świetnie! Aczkolwiek, tym razem lepiej ułożę dla ciebie taktykę. Już wiem, że nie możemy skupiać się na samych czarach. W sumie, to przypomina mi to zmęczenie albo brak many w grach! - uśmiechnąłem się do Impmon. - Dalej! Wykorzystaj fakt, że twój przeciwnik ledwo zipie i uderz w niego z całej siły, łapą! Nie zapomnij o wysunięciu pazurów! Niech poczuje na własnej skórze, że nie wolno nas atakować! Ten atak powinien go wykończyć, więc pomożemy teraz Ayame. Jej Gabumon ledwo dycha, dlatego podbiegnij jak najszybciej do drugiego Guburimona i wbij pazury w jego plecach, a następnie wgryź się z jego szyję. Gdy to wykonasz, szybko odskocz na bok, bo zapewne będzie chciał cię uderzyć. Gdyby Ayame i Gobumon nie zdołali go wykończyć razem z tobą, ciśnij w niego ostatecznie lodem. - dodałem, zaciskając zęby.
Walka z nimi to nie przelewki i na pewno będę musiał po niej sporo poćwiczyć, żeby kolejny raz nie wpaść w takie tarapaty.

Słysząc, że Akki zamierza mi pomóc postanowiłam opracować inną taktykę. Musimy przestać bezmyślnie atakować naszego rywala.
- Gabumon pozostań teraz w bezpiecznej odległości i wykonuj uniki. Nie atakuj, tylko uciekaj przed ciosami Gaburimona. Może wykorzystać ogień do obrony własnej, jeśli nie dasz rady uniknąć któregoś ataku ze strony przeciwnika. A kiedy już Impmon skończy z własnym wrogiem oraz rzuci się na naszego, wtedy ty pomożesz jej w ataku. Uderzysz w Gaburimona swym kolcem, a dodatkowo go zadrapiesz, aż padnie. W ten sposób powinno udać się nam wygrać.

No cóż, Impmon bardzo się przyłożyła do swojego ostatecznego ciosu, więc jej przeciwnik padł jak betka. Gabumon przez ten czas starał się unikać przeciwnika. Byłoby z nim krucho, ale diablica wgryzła się mocno w szyję zielonego stwora, który chwilę później oberwał rogiem od digimona Ayame. Jeszcze zipał, ale nie wiedział jak zareagować na atak dwóch wrogów, więc Impmon szybko odskoczyła, po czym zakończyła walkę lodem. Wygraliście! Goburimony leżą w trawie i… ich ciała powoli się rozpadają na cząsteczki. Ich szef wyglądał na nieźle wstrząśniętego.
- To… jak to możliwe, że takie łajzy pokonały wojowników klanu Łamignatów? – Zawołał Shamamon, cofając się powoli w stronę drzew. – Niech tylko Ogremon się o tym dowie! Połamie wam wszystkie gnaty! – zagroził wam, machając pięścią, po czym pobiegł w las.
- Uf, to była niezła walka! – zawołała wesoło Impmon. – A tyś chyba dawno nie ćwiczył Gabu, że tak ci dali wycisk – mruknęła złośliwie, klepiąc jaszczura po plecach.
- Po prostu ja i Ayame nie jesteśmy urodzonymi wojownikami, jak wasza dwójka – westchnął Gabumon. – Lepiej chodźmy do wioski, zanim przyjdzie więcej Goburimonów – zaproponował.
- Muszę się z tobą zgodzić. Cały klan zielonych to za dużo by było. Tylko może najpierw wchłoniemy trochę danych? Mogę Akki, mogę, mogę, mogę? – zwróciła się błagalnym tonem do chłopaka.
- Dzięki temu staniemy się silniejsi – wyjaśnił od razu Gabumon
--------------------------------

Gabumon dostaje 0,5 lvl – sorry Pando, nie popisałaś się :c
Impmon dostaje 2 lvle
Albo zamiast poziomów możecie zrobić jajka zielonych :D

Udało nam się. Pokonaliśmy naszych przeciwników i tym samym uszliśmy z życiem. Nie powiem... Pomoc Akkiego dała nam zwycięstwo. Gdyby nie mój brat, ja i Gabumon padlibyśmy od ciosów Goburimona. Byłam wielce wdzięczna bratu. Yhm? O co chodzi z tym wchłanianiem danych? Że niby to zwiększy ich moc? Nie mam nic przeciwko.
- No to zjedzcie te dane, skoro są wam potrzebne. Myślę, że to wam wyjdzie na dobre. - Rzekłam przyglądając się digimonom. Byłam ciekawa jak oni to zrobią z tymi danymi. Potem ruszyliśmy w dalszą drogę do wioski.

Tak! Pokonaliśmy te wstrętne stwory! W pewnej chwili myślałem, że niedługo stracimy swoje digimony, ale jednak! Nie ma to jak rodzeństwo! Razem jesteśmy zdolni zrobić wszystko, ale to wszystko! Jednakże, Ayame będzie musiała się trochę podszkolić w walce. Ja również, ale troszeczkę mniej.
- Jasne, że możecie wchłonąć te dane. Zasłużyliście sobie, bo spisaliście się na medal! - uśmiechnąłem się do stworków, bacznie obserwując to wchłanianie danych, bo nie ukrywam, że jestem ciekawy, jak to wygląda.
Gdy wszystko będzie już gotowe, ruszam za Ayame w stronę wioski. W końcu mieliśmy do niej iść, ale zatrzymały nas te gobliny, a że już ich nie ma, to możemy ponownie obrać tą samą drogę!

Z zainteresowaniem obserwowaliście, jak wasze digimony podchodzą do poległych Goburimonów, których ciała zaczynały się tak jakby rozpadać na małe cząsteczko-podobne cosie i ulatniać. Gdy Gabumon i Impmon się zbliżyły, cząsteczki miast lecieć w górę, powędrowały strumieniem w ich stronę, znikając w ciałach stworków. Wizualnie nic się jednakże w waszych towarzyszach nie zmieniło, za to zwłoki goblinów przepadły zupełnie. Digimony wyglądały na zadowolone z siebie, chociaż Impmon była bez wątpienia bardziej dumna z bitewnych dokonań niż Gabumon.
Po tym wchłanianiu danych, opuściliście polanę i czym prędzej ruszyliście do wioski. To wasze digimony zalecały ten pośpiech, woląc nie czekać na większą ilość Goburimonów. Maszerowaliście dalej przez las i tak kilka godzin. Nie napotkaliście żadnych więcej przeszkód na swojej drodze. Kiedy słońce już zachodziło i zaczynało się ściemniać, a wam doskwierać zmęczenie, stanęliście na szczycie wzniesienia, z którego zobaczyliście osadę. Była to bardzo dziwna wioska. Praktycznie każdy budynek był z innej parafii. Widzieliście prymitywne chatki, sklecone ze śmieci lepianki, a także porządne domy pochodzące z różnych kultur i epok historycznych.
- Uf, już prawie jesteśmy – odezwał się Gabumon.
- Co zrobimy jak tam dojdziemy?[i] – zapytała Impmon. –[i] Wszyscy pewnie oszaleją z radości, jak zobaczą nas w towarzystwie ludzi.
- Powinniśmy iść od razu do Jijimona. To taki sołtys tej wioski – wyjaśnił jaszczur. – Na pewno będzie chciał was poznać i ugościć. Co wy na to? – ostatnie słowo pozostawił wam.

Muszę przyznać, że nie spodziewałem się takiego widowiska. To wchłanianie danych wygląda niesamowicie i podobnie do animacji wbicia poziomu w grach! Szkoda, że sam nie mogę tego zrobić. Mniejsza z tym, niedługo dotrzemy do wioski, która z daleka prezentuje się naprawdę zacnie. Nie wiem czemu, ale strasznie podoba mi się taki klimat i taki rodzaj budowli. Przypomina mi chaty z gry, gdzie latało się małym murzynkiem. Tylko jak ta gra się nazywała? Za chiny nie mogę sobie przypomnieć.
- Myślę, że możemy udać się do tego Jijimona. - odpowiedziałem Gabumonowi. - Powinien nam pomóc najlepiej z mieszkańców. W końcu jest ich przywódcą, tak? - dodałem.